نیت

منکه همسایه ای خشکیده ای یک باغ گلم
کاش چنـد بوسه ای گرمی بنشانی نروی

بـه نیت دامن مهتاب گره ها زده ام
تو سحر آمده از لطف بمانی نروی

جان من بسته ای آن زلف پریشان تو است
خوب بگیر جان مــــــرا تا که توانی نروی

نفسم عطر گل غنچه ای لبها گرفت
شکر و شهد به کامم بچکانی نروی

داستان من و مجنون به شهر پیچیده
کاش کابوس غــــم ما برانی نروی